پتانسیل سنجی و برنامه ریزی اکوتوریسم شهرستان داراب

ایجاد توسعه ایی همه جانبه و پایدار و همچنین جایگزینی منابع جدید کسب درآمد به جای منابع نفتی نیازمند استفاده از تمامی امکانات و قابلیت ها می باشد، در این راستا صنعت گردشگری که اقتصاد دانان آن را سومین پدیده اقتصاد پویا و روبه رشد پس از صنعت نفت و خودرو سازی می دانند به عنوان یک نیاز اساسی کشور مطرح می شود. اما با توجه به مسایل فرهنگی و مذهبی کشور، ایران یکی از بهترین گزینه ها جهت کسب درآمدهای توریستی و مبحث اکوتوریسم می باشد، از این رو مطالعه و شناخت مناطق مستعد جهت ایجاد این نوع از گردشگری در مناطق مختلف ضرورت می یابد. بنابر این پتانسیل سنجی و برنامه ریزی اکوتوریسم در شهرستان داراب به عنوان یک مساله اساسی در دستور کار این پژوهش قرار گرفت در این پژوهش به منظور بررسی ویژگی های اکوتوریسمی شهرستان داراب که در محدوده 54 درجه و 11 دقیقه تا 54 درجه و 47 دقیقه طول شرقی و 27 درجه و 53 دقیق تا 28 درجه و 59 دقیقه عرض شمالی واقع شده از مدل پرالونگ برای تعیین قابلیت گردشگری جاذبه ها و از شاخص tci برای تعیین فصول مناسب برای گردشگری استفاده شده است. در مدل پرالونگ ابتدا برای هر کدام از مکان های ژئومورفولوژیکی یک شناسنامه تهیه گردید. که پس از سنجش داده ها مشخص شد که منطقه قابلیت بالایی جهت جذب توریسم دارد و گنبد نمکی دارابگرد با 59% امتیاز و چشمه خر تنگ با 18% امتیاز به ترتیب با ارزش ترین و کم ارزش ترین جاذبه های منطقه بودند. هم چنین با استفاده از شاخص tci مشخص شد که عامل اقلیم از فاکتورهای اساسی در توسعه توریسم و اکوتوریسم می باشد به طوری که از میان فصول سال ماه های آذر، بهمن و اسفند دارای شرایط خوب و ماه های فروردین، مهر، آبان و دی دارای شرایط قابل قبول و سایر فصول دارای شرایط کم از نظر گردشگری می باشندو در پایان راهبردهای در جهت توسعه توریسم در منطقه ارایه گردید.